Mirakee
.
sagar_09
dead soul ...
Grid View
List View
Reposts
-
sagar_09
40w
Read More#sgr09
क्षणभंगुर !
शब्द कशाला माणसाचा
मी अपुला कुत्रा पाळतो ,
थेंब हवा कुणा पावसाचा
मी अपुला अश्रू ढाळतो !
फुलं कशा देवा चढवू
मी माझा जीव माळतो ,
तेल फुका पणतीत ठेवू
मी माझा मला जाळतो !
वर्षा कामाची देह भिजला
आत्मा उगा एकटा वाळतो ,
काळ कधीचा दारी आला
आत्मा उगा वेळ टाळतो !
चाळण झाली पुरती माझी
तरी अजूनही व्यर्थ चाळतो ,
निजली निवांत काया माझी
तरी अजूनही रक्त गाळतो !
©अज्ञातवासी -
वरात दे !
सोयीनुसार सदैव साथ दे
मरणोत्तर सोडून कात दे !
जमेल तेव्हा हसून पाहा
खुशाल दुःखाला दात दे !
घिरट्या मार तुटून पड
समोरासमोर ती मात दे !
जप रे नशिबाच्या ओव्या
अखेरीस कर्माला हात दे !
चालू राहूदे मुखवटे डाव
पाठोपाठ सदैव घात दे !
किरणे बिछाना नव्हे ऊन
उशाशी स्वप्नांची रात दे !
जरूर नाचेल मीही तेव्हा
एक शेवटची वरात दे !
©अज्ञातवासी -
अज्ञानी !
मावळला सुर्य
संगतीला चंद्र
तरी का हा जीव
अज्ञानी अंधारात !
काळोखाचा वारा
भयाचा सुगंध
मानवी हा देह
भ्याड नपुंसक !
किती काय बोला
किती काय सांगा
करी खरे स्वतःचे
कोटीचा हो मूढ !
चाले वेडेवाकुडे
करी दुःखाशी सलगी
सोयीनुसार करी
आपली सोयरे निश्चित !
भाग्य म्हणे माझे
कर्म न तो करी
रिताच तो राही
विना आत्मज्ञानी !
©अज्ञातवासी -
sagar_09
60w
Read More
येण्याने तिच्या !
नकळत होऊन जाते
नाते नवेच बनू लागते ,
ओठांवरती आपल्या मग
हसू नवेच खुलू लागते !
सारे जग आपणास
निराळेच भासू लागते ,
येण्याने कोणाच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
आरश्याशी आपली मैत्री
हल्ली घट्ट होऊ लागते ,
काव्यमय सारेच मग
आपणास वाटू लागते !
मुकपणेच संवाद साधणे
आपणासही जमू लागते ,
येण्याने कोणाच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
रंगहीन चित्रही आपणास
रंगीत ते दिसू लागते ,
कोमजलेले ते फुलही
पुन्हा नव्याने उमलू लागते !
अवकाशापरी जीवनात आपल्या
नवीच चांदणी चमकू लागते ,
येण्याने तिच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
©अज्ञातवासी
#sgr09।। येण्याने तिच्या ।।
( मथळा पाहा )
©अज्ञातवासी -
sagar_09
60w
Read More
" विसावा ! "
नऊ महिन्यांच्या शोधानंतर
अस्तित्वाचा सुगावा लागतो ,
जन्मताच आपल्याला मग
आवाज रडण्याचा करावा लागतो !
पडत पडत , रांगत रांगत
धडा जीवनाचा शिकावा लागतो ,
काहीएक करण्याआधी
चटका तव्याचा लागावा लागतो !
पहिले पाऊल टाकण्यासाठी
आधार भिंतीचा घ्यावा लागतो ,
बोबडे बोल उच्चारण्यासाठी
आवाज श्रीचा ऐकावा लागतो !
एकदोन अन् बाराखडी सोबत
घास गणिताचा खावा लागतो ,
रडत रडत मग आपणास
मार्ग शाळेचा धरावा लागतो !
मित्र मैत्रिणी अन् शिक्षक
आदर नात्यांचा राखावा लागतो ,
हसत खेळत आपणास तो
संवाद प्रेमाचा साधावा लागतो !
होते कॉलेज मिळते डिग्री मग
मांडव लग्नाचा उभारावा लागतो ,
एकमेकांच्या मग सोबतीने
रथ कुटुंबाचा ओढावा लागतो !
असेच कायम दौडत राहून
आवाज टापांचा करावा लागतो ,
अंती मात्र आपणास हो
श्वास अखेरचा मोजावा लागतो !
गेल्यानंतर आपणास मग
विधी स्वतःचा पाहावा लागतो
सरण्यावरच्या ह्या प्रवासात
आधार "विसाव्याचा" घ्यावा लागतो !
©अज्ञातवासी
#sgr09।। विसावा ।।
( मथळा पाहा )
©अज्ञातवासी -
भटकंती !
वाट अंधारी , कोणास तारी
लाट किनारी , सर्वांस मारी !
रक्ताच्या गाठी , कडवट नाती
पोकळ लाठी , होतेच माती !
क्षणात इथे , क्षणात तिथे
सर्वची रिते , सर्वची रिते !
खोटा विचार , खोटा संसार
देई हुंकार , देई हुंकार !
चेहऱ्यावर मुखवटा , किती रंगछटा
खालीची राहतो , आयुष्याचा ओटा !
गारच वारा , आठवणींच्या गारा
कुणाचा असतो , मनावर थारा !
जायी हिंडावया , पाय बावळी
नित्यची फसवे , मन चांडाळी !
अवगुणी देह , सदगुणी कोण
संत म्हणती , तुच ओळख !
अंतरीच देव , तरी धडपड
व्यर्थ भटकंती , तुझी वणवण !
©अज्ञातवासी -
sagar_09
60w
Read More
आपलं म्हणणार असावं !
कधीतरी वाटतं आपलंही ते पहिलं
आणि शेवटच प्रेम असावं ,
कधीतरी वाटतं आपल्यालाही कोणीतरी
आपलं म्हणणार असावं !
कधीतरी वाटतं असावं आपलंही कोणीतरी
ज्याला फक्त आपल्यातच त्याच विश्व दिसावं ,
ज्याच्यासाठी आपणही दिवसरात्र झुरावं
न सांगता त्यानेही आपल्या मनातलं सारं ओळखावं !
कोणीतरी आपलीही घरी वाट बघत असावं
त्याच्यासाठी आपणही लवकर काम आवरावं ,
आयुष्याचे गीत दोघांनी मिळून सुरेल बनवावं
अलगद आपण त्याचच ते होऊन मग जावं !
त्याच्या सोबतचा प्रत्येक क्षण ह्रदयात साठवावा
नजरे नजरेतच एकमेकांशी संवाद प्रेमळ साधावा ,
मुकपणेच कित्येक संभाषणे आपली व्हावी
शब्दांची उणीव कोणास कधी न ती भासावी !
कधीतरी वाटतं आपलंही ते पहिलं
आणि शेवटच प्रेम असावं ,
कधीतरी वाटतं आपल्यालाही कोणीतरी
आपलं म्हणणार असावं !
©अज्ञातवासी
#sgr09आपलं म्हणणार असावं !
( मथळा पाहा )
©अज्ञातवासी -
आलाप !
नवी पहाट नवीच आशा ,
उजळून गेल्या दाही दिशा !
निळे आकाश निळाच सागर ,
सोन्याने सजला धरणीचा नांगर !
सोनेरी किरणे धरणीवर आली ,
वसुंधरा पुर्णतः सुवर्णमय झाली !
झाले चैतन्यमय वातावरण सारे ,
समृद्धीचे वाहले मग वारे !
काळोखाचा तो अंत झाला ,
भटका जीव शांत झाला !
सारेजण एकत्र हो आले
तारे भूमीवरच चमकू लागले !
हातात दिला जेव्हा हात
विश्वासाचा झाला मिलाप ,
एकाच सुरात गायला तेव्हा
एकजुटीचा तो आलाप !
©अज्ञातवासी -
हनुमान !
गेलेला भूत , येणारा भविष्य , चालू मात्र वर्तमान असे
क्षणात घडे क्षणात बिघडे , काळ भलताच गतिमान असे !
नाना तऱ्हेचे जीव क्षितीवर , नवखंड अन् सप्त ते सागर
एक तिथे संशयाचा पुतळा , मूढ अज्ञानातच रममाण असे !
निळा रंग , विशाल महाकाय , अथांग असा तो महासागर
शांत दिसला किती जरी , अंतरी लाटांचा थैमान असे !
मोहाच्या वाटा अनेक इथे , मोह त्यांचा कदापि न सुटे
अवकाळी पाऊस , तडाखा ऊन्हाचा , भ्रमिष्ट सारे हवामान असे !
चार भिंतीच्या आत लपून , कित्येक वार करतात विषय
त्यांना ही जो हरवून दाखवी , तोच खरा शक्तिमान असे !
बदलले आहे चक्र सारे , उधळे चित्रविचित्र रंग चोहीकडे
कोण भाऊ न् कोण दादा , कशाचा इथे अनुमान असे ?
कलियुगाच्या ह्या जाळ्यात , कैक आपला श्वास आवळे
एक तेथे निर्धास्त चाले , तो भक्त रामाचा "हनुमान" असे !
©अज्ञातवासी -
हाव !
कितीही काही झाले तरी , फरक कोणाला पडत नाही
सोडून गेला कोणी जरी , कोणाचे काही अडत नाही !
निरंतर धावण्याचा खेळ , अवघा असाच चालू राहतो
सडले एखादे फळ जरी , सबंध झाड काही सडत नाही !
सात्त्विकाला येथे मतिमंद म्हणतात , म्हणतंही असतील
मतिमंद ते सारेच आहे , जे कोणासाठीही रडत नाही !
भंगली स्वप्ने , सुटले हात , सुटले सारेची आता
शेवट निकट आला जरी , मनासारखे काही घडत नाही !
कितीही टाळे लावले , कितीही खोलात फेकले आपण
तरी सत्य जीवनाचे ह्या , काहीएक दडत नाही !
वृद्ध झाले , थकले आता , दुरावले सारे आप्तेष्ट
तरी ती "हाव" आतली , ती काही झडत नाही !
©अज्ञातवासी
-
जरा आहिस्ता मार, तमाचा ए - जिन्दगी...
चेहरे पर निशान, अब दिखने लगे हैं...
©aadushuvach -
simu_bittu
48w
Read MoreTranslation for the poem since poem is in Marathi...
She understands my point of view always
Leaving her opinion aside
Whenever I feel lost from world
She hugs me tight
Her eyes are full of love
She's full of affection
May the world be against me
She's always there with me
To make me a better person
She takes efforts day n night
She's definition of love
She's my God, she's my MOM
I'm like body
And she's my shadow who never leaves my side
#pyaar #dosti #maa #mirakee #osrMauli... (Mother)
Samjuni ghete mala nehmi
Swatahchi iccha baajula thevun
Jevha haarte jagaashi mi
Baste mala mithit gheun
Baraste Prem bharpur
Itki premal tichi najar
Maayane bharlela asto
Sadaiv ticha padar
Jag jhala majhya virudh
Tari ti majhya sobatach aste
Kartrutva vaan banvaayla mala
Dis raat kasht karatach aste
Premaachi paribhasha aahe ti
Tich majhi devi, tich maauli
Deh aahe mi ni aahe
Ti majhi saath na sodnaari saavli
©simu_bittu -
हे चांदणे ही पौर्णिमा
पुन्हा येतील का?
सरले जे क्षण जीवनी
पुन्हा येतील का?
मी स्वप्नवेडी घायाळ येथे
पुन्हा चंद्रमा साथ देशील का?
नवा रंग लेवून एकदा पुन्हा
या हिंदोळ्यावर झुलशील का?
आभास विरल्या या सुखाचे
कुंभ पुन्हा भरतील का?
वेडावल्या या मनाचे
सूर पुन्हा जुळतील का?
साशंक या मनाचे
पडसाद कुणा कळतील का?
शुष्क या ओठात पुन्हा
नवे शब्द बहरतील का?
©pallavi_b -
muktangini
40w
आता विसरून जाईन मी,
तुझ्या सोबतचे क्षण।
पावसात वाहून जातील आठवणी,
अन कोरडे होईल मन।
-मुक्तांगिणी -
shirish_smile
40w
मी मला ठेवून आलो
आर्जवं वेड्या फुलांची ऐकताना शब्द झालो ।
पाकळ्यांवर पावसाने नाव ही कोरुन आलो ।
पाकळ्यांचा स्पर्श होता गंध आला सोबतीला ।
राहतो श्वासांत जो तो परिमळच होऊन आलो ।
थेंब येता चिंब व्हावे एवढे कळते तुलाही l
लाडका मी याचसाठी पावसा घेऊन आलो l
कोसळावी वीज जैसी तेज होते आठवांचे ।
बीज तेजाचे तुझ्या नयनांत मी पेरून आलो ।
सांग आता या नभाच्या मी कसे लाटेस टाळू l
कागदाची नाव मिळता ती नभा वाहून आलो l
कालच्या सा-या कळ्याही फूल झाल्या रात होता।
मीच झालो दुष्ट त्यांना माळण्या तोडून आलो ।
वैष्णवांचा खेळ जमला चंद्रभागेच्या तिरावर
मस्तकाला चरणकमळी मी मला ठेऊन आलो l
-शिरीष
©shirish_smile -
कोसळणारा तू
कोसळणारी मी
दोघांची एकच कथा
झरणे मनसोक्त तरीही
अबोल अंतरीची व्यथा
©saralachavan -
samikshabhusari
41w
टाईमपास
आग्रह त्याचा आणि नाही हा शब्द माझा असायचा....
झालेल्या गोष्टींना विसरायचं हे त्याच मत आणि मी त्या गोष्टींची जाणीव ठेवून पाऊल कसं टाकायचे हे मत माझं असायचं.....
रागवायचा , चिडवायचा, सतत हसवायचा आणि मी कोमजलेली कळी म्हणून जरा कोमेजूनच राहायची...
तु ऐकूनच घेत नाही माझं कधी हा निर्बंध मात्र त्याचा आणि मी नेहमीच विचारांच्या वादळात गुरफटलेली असायची....
खूप छान लिहितेस तु कविता अशी नेहमीच माझी स्तुती करून कविता वाचायला मागायचा.....
पण, तु माझ्या जवळ तुझ्याबद्दल काय घडलं हे सांगतच नाही म्हणून सारखा चिडायचा....
नतंर कळलं आपल्या आयुष्यात भावना समजणारा नव्हे...
कविता वाचणारा आला होता....
बस् एक दिवस आतून आवाज बाहेर पडला अगं विसर वेडे
हा तर त्याचा फक्त टाईमपास होता......
©samikshabhusari✍✍
02.07.2020
03.13pm -
samikshabhusari
41w
आयुष्यात वाट चालायची म्हणून एक पाऊल समोर निघायचे....
सर्वांचा विचार आला की, दोन पाऊले आपणच मागे यायचे....
वर्तमान जगायचे सोडून.... भविष्याचे स्वप्न बघायचे....
मनातले गोंधळ कायम साठवून ठेवायचे...आपण नेहमीचं शहाण्या सारखे स्व:तची समजूत घालून वागायचे.....
आयुष्याच्या क्षणाला जोपासते म्हणायचे आणि कुठेतरी आठवणीच्या हिंदोळ्यांना तसेच मागे ठेवायचे.....
पापणीतले पाणी नेहमीच पापणीत साठवून ठेवायचे...
नव्याने नेहमीच हसरे मुखवटे चेहर्यावर चढवायचे...
अपेक्षांचे ओझे लादलेले असतातच नेहमी त्यांना सोबत घेऊन चालायचे....
लहान असून देखील संस्काराच्या शेतीत नातेवाईक आणि समाज यांचे नांगर ओढायचे....
करेल हे सर्व पण सांगा ना मी कधी जगायचे???????
©samikshabhusari✍✍
29.06.2020
11.52pm -
vishal__
41w
ग़ज़ल
"आत्मनिर्भर!"
बढ़ाएँगे कदम से कदम हम उस और चलेंगे
बे-ईमान, बद'तमीज़ का बदलके छोर चलेंगे
करेंगे आबाद हुनर से अपने अपनों का बाग़
बाग़-ए-उल्फ़त खिला के दिखाते ज़ोर चलेंगे
सिखेंगे-सिखाएँगे पीछे छुटे हार नहीं मानेंगे
आस्माँ क़ाबिज़ के लिए ऐसी ले डोर चलेंगे
गुज़रे जमाने से लाए्ँगे वो डुबती कश्तीयाँ
ब-दौलत उनके सत्ह-ए-बहर कर पार चलेंगे
उम्मीद-ए-बू तलाशेंगे हर सम्त पर संग उनके
आत्मनिर्भर करते सब को संग जोड़ चलेंगे
परवाज को कर बुलंद हौसलों से सर-ए-आम
हम लिखी वो बद'किस्मती को मरोड़ चलेंगे!
©vishal__ -
vishal__
41w
ग़ज़ल
बोझ लिए बैठा हूँ काश उतारने आ जाता
डगमगते कदम को तू संभालने आ जाता
मुड़ कर देखता ग़र कभी हालातें क्या हुई
दिल से राज़ वो सारे तू समझने आ जाता
उम्मीद हार कर भी हारा नहीं था दोस्त मैं
शायद अनसूनी रही बातें कहने आ जाता
मशगुल इतना भी नहीं था के भूल गया हूँ
बिते दिनों की याद सही लिखने आ जाता
कितना संभाला..शायद दर्द है जो चुभता
उज्र कर कुछ तुम..उसे कुरेदने आ जाता
तह-ए-मदफ़न में शोर बहुत रहा रूह का
सर-ए-मदफ़न पर उसको सुनने आ जाता
अब ना-काम रहती ग़ज़ल और अश'आर
ताबूत में लिपटा काश वो पढ़ने आ जाता
©vishal__
