Miraquill
मेल्यावर देह जळेल ही पण ,
जीवंतपणीच आत्मा जळतोय त्याच काय ?
©sagar_09
sagar_09
dead soul ...
Grid View
List View
Reposts
-
-
ये मोकळया हवेत तू ,
घे तुला... कवेत तू ।
©sagar_09 -
जखम !
" जखम बोलते जखमेशी
आज तु भरू नको ,
खपली काढून वाह जराशी
आतल्याआत मरू नको !
कित्येक दिवस होतीस मुकी
आज मौन धरू नको ,
वाचा फोडून मार गिरकी
पाहून कोणाला कचरू नको !
पुन्हा पुन्हा त्याच चुका
आता तु करू नको ,
सहजासहजी नाही सुटका
लढण्याआधीच हरू नको !
जखम बोलते जखमेशी
आज तु भरू नको ,
खपली काढून वाह जराशी
आतल्याआत मरू नको ! "
©अज्ञातवासी -
sagar_09
81w
Read More#sgr09
क्षणभंगुर !
शब्द कशाला माणसाचा
मी अपुला कुत्रा पाळतो ,
थेंब हवा कुणा पावसाचा
मी अपुला अश्रू ढाळतो !
फुलं कशा देवा चढवू
मी माझा जीव माळतो ,
तेल फुका पणतीत ठेवू
मी माझा मला जाळतो !
वर्षा कामाची देह भिजला
आत्मा उगा एकटा वाळतो ,
काळ कधीचा दारी आला
आत्मा उगा वेळ टाळतो !
चाळण झाली पुरती माझी
तरी अजूनही व्यर्थ चाळतो ,
निजली निवांत काया माझी
तरी अजूनही रक्त गाळतो !
©अज्ञातवासी.
-
वरात दे !
सोयीनुसार सदैव साथ दे
मरणोत्तर सोडून कात दे !
जमेल तेव्हा हसून पाहा
खुशाल दुःखाला दात दे !
घिरट्या मार तुटून पड
समोरासमोर ती मात दे !
जप रे नशिबाच्या ओव्या
अखेरीस कर्माला हात दे !
चालू राहूदे मुखवटे डाव
पाठोपाठ सदैव घात दे !
किरणे बिछाना नव्हे ऊन
उशाशी स्वप्नांची रात दे !
जरूर नाचेल मीही तेव्हा
एक शेवटची वरात दे !
©अज्ञातवासी -
अज्ञानी !
मावळला सुर्य
संगतीला चंद्र
तरी का हा जीव
अज्ञानी अंधारात !
काळोखाचा वारा
भयाचा सुगंध
मानवी हा देह
भ्याड नपुंसक !
किती काय बोला
किती काय सांगा
करी खरे स्वतःचे
कोटीचा हो मूढ !
चाले वेडेवाकुडे
करी दुःखाशी सलगी
सोयीनुसार करी
आपली सोयरे निश्चित !
भाग्य म्हणे माझे
कर्म न तो करी
रिताच तो राही
विना आत्मज्ञानी !
©अज्ञातवासी -
sagar_09
101w
Read More
येण्याने तिच्या !
नकळत होऊन जाते
नाते नवेच बनू लागते ,
ओठांवरती आपल्या मग
हसू नवेच खुलू लागते !
सारे जग आपणास
निराळेच भासू लागते ,
येण्याने कोणाच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
आरश्याशी आपली मैत्री
हल्ली घट्ट होऊ लागते ,
काव्यमय सारेच मग
आपणास वाटू लागते !
मुकपणेच संवाद साधणे
आपणासही जमू लागते ,
येण्याने कोणाच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
रंगहीन चित्रही आपणास
रंगीत ते दिसू लागते ,
कोमजलेले ते फुलही
पुन्हा नव्याने उमलू लागते !
अवकाशापरी जीवनात आपल्या
नवीच चांदणी चमकू लागते ,
येण्याने तिच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
©अज्ञातवासी
#sgr09।। येण्याने तिच्या ।।
( मथळा पाहा )
©अज्ञातवासी -
sagar_09
101w
Read More
" विसावा ! "
नऊ महिन्यांच्या शोधानंतर
अस्तित्वाचा सुगावा लागतो ,
जन्मताच आपल्याला मग
आवाज रडण्याचा करावा लागतो !
पडत पडत , रांगत रांगत
धडा जीवनाचा शिकावा लागतो ,
काहीएक करण्याआधी
चटका तव्याचा लागावा लागतो !
पहिले पाऊल टाकण्यासाठी
आधार भिंतीचा घ्यावा लागतो ,
बोबडे बोल उच्चारण्यासाठी
आवाज श्रीचा ऐकावा लागतो !
एकदोन अन् बाराखडी सोबत
घास गणिताचा खावा लागतो ,
रडत रडत मग आपणास
मार्ग शाळेचा धरावा लागतो !
मित्र मैत्रिणी अन् शिक्षक
आदर नात्यांचा राखावा लागतो ,
हसत खेळत आपणास तो
संवाद प्रेमाचा साधावा लागतो !
होते कॉलेज मिळते डिग्री मग
मांडव लग्नाचा उभारावा लागतो ,
एकमेकांच्या मग सोबतीने
रथ कुटुंबाचा ओढावा लागतो !
असेच कायम दौडत राहून
आवाज टापांचा करावा लागतो ,
अंती मात्र आपणास हो
श्वास अखेरचा मोजावा लागतो !
गेल्यानंतर आपणास मग
विधी स्वतःचा पाहावा लागतो
सरण्यावरच्या ह्या प्रवासात
आधार "विसाव्याचा" घ्यावा लागतो !
©अज्ञातवासी
#sgr09।। विसावा ।।
( मथळा पाहा )
©अज्ञातवासी -
भटकंती !
वाट अंधारी , कोणास तारी
लाट किनारी , सर्वांस मारी !
रक्ताच्या गाठी , कडवट नाती
पोकळ लाठी , होतेच माती !
क्षणात इथे , क्षणात तिथे
सर्वची रिते , सर्वची रिते !
खोटा विचार , खोटा संसार
देई हुंकार , देई हुंकार !
चेहऱ्यावर मुखवटा , किती रंगछटा
खालीची राहतो , आयुष्याचा ओटा !
गारच वारा , आठवणींच्या गारा
कुणाचा असतो , मनावर थारा !
जायी हिंडावया , पाय बावळी
नित्यची फसवे , मन चांडाळी !
अवगुणी देह , सदगुणी कोण
संत म्हणती , तुच ओळख !
अंतरीच देव , तरी धडपड
व्यर्थ भटकंती , तुझी वणवण !
©अज्ञातवासी -
sagar_09
101w
Read More
आपलं म्हणणार असावं !
कधीतरी वाटतं आपलंही ते पहिलं
आणि शेवटच प्रेम असावं ,
कधीतरी वाटतं आपल्यालाही कोणीतरी
आपलं म्हणणार असावं !
कधीतरी वाटतं असावं आपलंही कोणीतरी
ज्याला फक्त आपल्यातच त्याच विश्व दिसावं ,
ज्याच्यासाठी आपणही दिवसरात्र झुरावं
न सांगता त्यानेही आपल्या मनातलं सारं ओळखावं !
कोणीतरी आपलीही घरी वाट बघत असावं
त्याच्यासाठी आपणही लवकर काम आवरावं ,
आयुष्याचे गीत दोघांनी मिळून सुरेल बनवावं
अलगद आपण त्याचच ते होऊन मग जावं !
त्याच्या सोबतचा प्रत्येक क्षण ह्रदयात साठवावा
नजरे नजरेतच एकमेकांशी संवाद प्रेमळ साधावा ,
मुकपणेच कित्येक संभाषणे आपली व्हावी
शब्दांची उणीव कोणास कधी न ती भासावी !
कधीतरी वाटतं आपलंही ते पहिलं
आणि शेवटच प्रेम असावं ,
कधीतरी वाटतं आपल्यालाही कोणीतरी
आपलं म्हणणार असावं !
©अज्ञातवासी
#sgr09आपलं म्हणणार असावं !
( मथळा पाहा )
©अज्ञातवासी
-
bhairavi4
8w
प्रेमात जादू असते असं म्हणतात
मग असं होईल का रे?
हे श्वास थांबल्यावर
आलेच कधी झुळूक होऊन तुझ्या ओढीने तूला भेटायला
तेव्हा ती मीच आहे हे तुला कळेल का रे?
जरा वाटेल थांबावं
दोन क्षण तुला न्याहाळावं
आत्म्याची तृप्ती होईल
इतकं तुला जगून घ्यावं
पण तुटणाऱ्या माझ्या जिवाची वेदना
तेव्हा तरी तुला कळेल का रे?
त्याहिपेक्षा आधी जमलंच तर
तु एक जरूर कर
वाट चुकवून एकदा तरी येऊन जा
विस्कळलेल्या श्वासानां
एकदा तु भेटून जा
तुला काय गवसेल काय उमगेल
हे ठाऊक नाही
तुझ्या वाटेवर रोखून धरलेल्या
माझ्या श्वासांची मात्र तृप्ती होईल
म्हणून बघ जमतंय का
आलीच आठवण माझी
तर वाट चुकवून
एक भेट शेवटची
नक्की मला देऊन जा...
©bhairavi4 -
bhairavi4
8w
तू भेटलास
याचा आनंद खरंच शब्दांत व्यक्त करता येईल
इतका मोजका नाही
देह भान विसरून मी तुझी झाले
कि माझ्या श्वासांवरही आता माझा हक्क उरला नाही
तू वेडाऊन टाकलंस मला
मोहरून गेले मी तुझ्या स्पर्शाने
इतकी गुंतले तुझ्यात कि
मी माझी उरले नाही.
©bhairavi4 -
anandsardar
7w
तस्वीर तुम्हारी अब मैं देखता कहां हूं
अपने ही दिल के अंदर अब मैं झांकता कहां हूं
©anandsardar -
bhairavi4
7w
नजर से नजर मिली
और हम उनके हो गये...
दुनियावालोंने हर बार कि तरह
रिश्ते को नाम देने कि जिद कि
और हम नजरोकी मुलाकात को
इश्क का नाम देकर
हमारी आखरी सांस तक तुम्हारे नाम कर गये.
©bhairavi4 -
जरा आहिस्ता मार, तमाचा ए - जिन्दगी...
चेहरे पर निशान, अब दिखने लगे हैं...
©aadushuvach -
simu_bittu
90w
Read MoreTranslation for the poem since poem is in Marathi...
She understands my point of view always
Leaving her opinion aside
Whenever I feel lost from world
She hugs me tight
Her eyes are full of love
She's full of affection
May the world be against me
She's always there with me
To make me a better person
She takes efforts day n night
She's definition of love
She's my God, she's my MOM
I'm like body
And she's my shadow who never leaves my side
#pyaar #dosti #maa #mirakee #osrMauli... (Mother)
Samjuni ghete mala nehmi
Swatahchi iccha baajula thevun
Jevha haarte jagaashi mi
Baste mala mithit gheun
Baraste Prem bharpur
Itki premal tichi najar
Maayane bharlela asto
Sadaiv ticha padar
Jag jhala majhya virudh
Tari ti majhya sobatach aste
Kartrutva vaan banvaayla mala
Dis raat kasht karatach aste
Premaachi paribhasha aahe ti
Tich majhi devi, tich maauli
Deh aahe mi ni aahe
Ti majhi saath na sodnaari saavli
©simu_bittu -
हे चांदणे ही पौर्णिमा
पुन्हा येतील का?
सरले जे क्षण जीवनी
पुन्हा येतील का?
मी स्वप्नवेडी घायाळ येथे
पुन्हा चंद्रमा साथ देशील का?
नवा रंग लेवून एकदा पुन्हा
या हिंदोळ्यावर झुलशील का?
आभास विरल्या या सुखाचे
कुंभ पुन्हा भरतील का?
वेडावल्या या मनाचे
सूर पुन्हा जुळतील का?
साशंक या मनाचे
पडसाद कुणा कळतील का?
शुष्क या ओठात पुन्हा
नवे शब्द बहरतील का?
©pallavi_b -
muktangini
81w
आता विसरून जाईन मी,
तुझ्या सोबतचे क्षण।
पावसात वाहून जातील आठवणी,
अन कोरडे होईल मन।
-मुक्तांगिणी -
shirish_smile
81w
मी मला ठेवून आलो
आर्जवं वेड्या फुलांची ऐकताना शब्द झालो ।
पाकळ्यांवर पावसाने नाव ही कोरुन आलो ।
पाकळ्यांचा स्पर्श होता गंध आला सोबतीला ।
राहतो श्वासांत जो तो परिमळच होऊन आलो ।
थेंब येता चिंब व्हावे एवढे कळते तुलाही l
लाडका मी याचसाठी पावसा घेऊन आलो l
कोसळावी वीज जैसी तेज होते आठवांचे ।
बीज तेजाचे तुझ्या नयनांत मी पेरून आलो ।
सांग आता या नभाच्या मी कसे लाटेस टाळू l
कागदाची नाव मिळता ती नभा वाहून आलो l
कालच्या सा-या कळ्याही फूल झाल्या रात होता।
मीच झालो दुष्ट त्यांना माळण्या तोडून आलो ।
वैष्णवांचा खेळ जमला चंद्रभागेच्या तिरावर
मस्तकाला चरणकमळी मी मला ठेऊन आलो l
-शिरीष
©shirish_smile -
कोसळणारा तू
कोसळणारी मी
दोघांची एकच कथा
झरणे मनसोक्त तरीही
अबोल अंतरीची व्यथा
©saralachavan
