Continuation...

ചിലരുണ്ട് ഒളിഞ്ഞും പാത്തും കൊണ്ട് പുസ്തകങ്ങളെ വായിച്ചറിഞ്ഞവർ.. കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല വായന മറ്റൊരാൾ കാണുമ്പോൾ അവരുടെ ചില ചോദ്യങ്ങളുണ്ട് നീ എന്തിനാ എപ്പോഴും ഇതും കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നെ ഈ സമയത്ത് വല്ലതും പഠിച്ചു കൂടെയെന്ന്.. ഈ ചോദ്യത്തിന് എന്താണ് ഞാൻ മറുപടി പറയേണ്ടത്.. ഞാൻ എന്നെ തന്നെ തിരയുകയാണെന്നോ.. അതും ഒരു പഠനമല്ലേയെന്നോ.. പക്ഷെ ഈ ഭ്രാന്തിനെ ആരാണ് മനസിലാക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്.. പിന്നെ മനസ്സിനെ വെറുതെ മടുപ്പിക്കാണ്ട് ഒളിഞ്ഞു വായന ശീലമാക്കി എന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്കു മാത്രം അവിടെ സ്ഥാനം കൊടുത്തുകൊണ്ട്..

വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരുപക്ഷെ മന്ദീഭവിച്ച ഓർമകളെ വീണ്ടെടുക്കുവാൻ തലച്ചോറിനെ സജ്ജമാക്കികൊണ്ട് പുസ്തകങ്ങളെ തലോടുവാൻ ആയുന്നൊരുവന്റെ ഹൃദയതുടുപ്പുകളുടെ താളം കൂടിയും കുറഞ്ഞും അങ്ങനെ ഇങ്ങനെ അവസാനം അവയൊക്കെയും ഒന്നായി ഒരേ താളത്തിൽ മുന്നോട്ട് പോകുന്ന നിമിഷങ്ങളിലെ സന്തോഷം ആത്മാർത്ഥമായി ചിരിക്കുവാനും അതുപോലെ ചിലത് നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയിട്ടില്ല എന്ന വിശ്വാസത്തിന്റെ ആനന്ദ കണ്ണീരും പൊഴിയുന്ന നിമിഷങ്ങളിങ്ങനെ നിൽക്കുന്ന ഒരുവേള അതാവും അല്ലെങ്കിൽ അതിനാവും പലതും നഷ്ടപെടുത്തിയിരുന്നത് എന്ന ഒരു തോന്നൽ മാത്രം ബാക്കി..