Mirakee
For some, relations are like playing A new game
As long as the game holds
Sudden twists, turns, provides Thrills
Game goes on and on
When all the levels are met Conquered
They say
Game is over...
©nakshatraa
nakshatraa
�� on and off for sometime...
Grid View
List View
Reposts
-
nakshatraa
59w
-
nakshatraa
64w
holding on to a relation is like holding sand inside your palm
the tighter you hold the faster it's gone
changes are inevitable
and
accepting the brutal fact becomes challenging
once the realisation strikes
you will feel the solid ground on which you stood
becoming a death trap of quicksand
feeling the pull feeling the suffocation
the scathing pain you feel when you try to breath
stay still, give up the struggle
you may feel your feet touching the ground once again
the sufferings will fade ,you will start breathing again
without feeling the grains of sand choking your lungs
©nakshatraa -
nakshatraa
64w
Fickle minds need only a slip before Heading towards the dead end
Those who walks following the same Footprints,
Instead of stumbling on the dead-end
With the same fate of the previous traveller...
Sometimes take a detour
sometimes death has a peculiar way of showing light instead of darkness
©nakshatraa -
nakshatraa
64w
Are you seeking reasons to live
Or
Are you finding reasons not to ...
Surprisingly
Answers turns out to be the same
For both..
©nakshatraa -
nakshatraa
66w
When staying together seems
Nightmare
And
Staying away seems suicidal
Words lose their meaning...
Futile words hanging in the Air
Unable to be accepted by
Either sides...
©nakshatraa -
nakshatraa
66w
The perpetual madness
Beneath the cool facade
Keeps the ember of insanity alive
Watching you shred yourself in to pieces
Feeling you being torn in to Smithereens...
Unable to stop this madness
You wish a fall in to the abyss a blessing
Only
If there is no return...
But each time
Staggering , dragging your feet Back to life
Is a walk through hell
Silently imploring someone to hold my hand
But
I see, one by one the onlookers leave
Leaving me alone with
My own shadow...
©nakshatraa -
nakshatraa
69w
When words have lost it's value
Let it remain in you
©nakshatraa -
nakshatraa
127w
When your shadow leaves you
Continue your journey alone...
Hold on to the only solace you have
Your solitude
And walk...
As far away as you can ..
©nakshatraa -
nakshatraa
128w
I don't know the paths where my mind
Wanders off to, sometimes..
Dark alleys tempt me, lurking there seems Desirable.
But,
When I make darkness my home
The inner me breaks in to a million stars,
A million specks of lights ...
©nakshatraa -
nakshatraa
128w
She stood with pages and pages written in her eyes
When pages were flipped through, unread
She made the words to pearls and let it flow down her eyes...
©nakshatraa
-
Living Again
A peculiar tardiness
as if
dust laden memories
sip of tea and some bizzare talks
far from home
Tardiness is for removing dust
and
to refresh the memories
beyond chronology
In fact, it is easy
Just we have to meet
in our solitude
that we can call our own
We need to embrace each other
and
we will live again our memories
Beyond words,
with a wish to mingle
where light and darkness
sky or roof in front of eyes
do not matter
Lets live again our memories
©amalendu -
Jenniffer
Jennifer,
You are a star
On the southern sky
Frozen out of your tears
©philipjohn -
branthan
59w
.
-
whitewings
59w
All your life you've very tactfully used me as the canvas upon which you could paint a hideous picture of your own insecurities and fears. I was a blank page when we started... today if I am torn and tainted and have an awful pathetic grim something painted upon my existence... who is to be held responsible if not the artist who chose the theme and hues.
©whitewings -
He talks to you in poems at night,
when the street light gushing in,
Makes you feel like you are covered in moonlight,
That you are chosen.
And yet,
You chose to choke him,
Choke him from living,
Tie him up in the name of possession.
You can't hold him too tight,
And hope him to reassure about the forevers every 72 hours,
When you are out of your mind and when the insecurities come up,
I guess nobody told you that.
I guess nobody warned you about the attachment,
The urge to claim someone as solely yours,
Refusing them of friendships,
Just because you are scared of losing them,
Scared about them falling for someone else.
But weren't you the one who screams out and runs around claiming that you'll be okay if he finds a better love?
Weren't you the one who said that you want him to be happy even if that's not with you?
And then you try to cage him,
Protect him from others even though deep inside you know you aren't doing it right.
That isn't the way my dear,
That's nothing but toxicity at worse,
And you'll be left with nothing but regrets,
when you do mistakes you can't change.
Get yourself together before it's too late,
Before your choking will decide them to give up on you,
And the dreams you saw together.
I know it's hard,
When your self esteem is low,
When you don't love yourself,
When you compare,
When you get jelous and stubborn,
When you hate,
And you aren't confident about yourself.
But you gotta try,
Because you've hit beyond the rock bottoms,
You've hurted beyond limits,
And you've to find a way out.
It's darker and unsafe inside that mind of yours.
Do not run away,
Talk to it,
Tame it,
Accept it and then change it. -
നീയില്ലാത്ത
നീയില്ലാത്ത എന്റെ നഗരം
ചുട്ട് പഴുത്ത ഉലയാണെനിക്ക്
നിന്റെ പാദങ്ങള് ഉര്വരമാക്കിയ അതിന്റെ ഉടല്
ഇപ്പോള് വിണ്ട് കീറിയിരിക്കുന്നു
നാമിരിക്കാറുള്ള കടലോരം
നിന്റെ ചിരി കേള്ക്കാതെ വറ്റിപ്പോയിരിക്കുന്നു
നിന്റെ തിരക്കിട്ടുള്ള നടത്തങ്ങളാല്
ശകാരങ്ങളാല് ഭ്രാന്തുകളാല് പുഷ്പിതമായിരുന്ന
നമ്മുടെ നഗരം വിഷാദിയായ ചാരനിറത്തിന്റെ
പലതരം ചായക്കൂട്ടിലേക്ക് ചിതറിയിരിക്കുന്നു
ഒരിക്കലും തുളുമ്പാതിരുന്ന നിന്റെ കരച്ചില്
എന്റെ ചുണ്ട് കൊണ്ട് ഞാനൊപ്പിയെടുത്തിരുന്നനമ്മുടെ നഗരമദ്ധ്യം എല്ലാവരാലുമുപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട്
മറവിയിലാണ്ടു പോയിരിക്കുന്നു
നമ്മുടെ കിനാവുകളാല് നാം തുന്നിയെടുത്ത നഗരാകാശം
തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത വിധം ഇരുണ്ട് പോയിരിക്കുന്നു
നിന്റെ നിശ്വാസങ്ങള് ഉരുവം കൊടുത്ത പകല്കാറ്റ്
കടലിലൊറ്റയായ് പോവുന്ന പക്ഷികളെ കയ്യിലെടുത്ത് വരുന്ന
അതേ പകല്കാറ്റ് ചിറകെല്ലാമൊതുക്കി
നഗരചത്വരത്തിനു മീതെ കൂനിക്കൂടിയിരിപ്പാണ്
പക്ഷേ ഇപ്പോള് ദൂ രെയൊരു സ്വരതരംഗം ;
എനിക്കു മാത്രം കേള്ക്കാവുന്നത് ,
നിശബ്ദമുന്മാദിയായ്
നീ എന്നിലേക്കെയ്യുന്ന പ്രണയവചസ്സുകളാണവ.
എനിക്കു കേള്ക്കാമിപ്പോള്,
നഗരശരീരത്തിന്റെ ഓരോഅണുവിലും
ജലമുറവ പൊട്ടുന്ന മര്മരം
അതീതസ്വപ്നങ്ങള്നിറച്ച കാറ്റുകള്
ചിറകു വിടര്ത്തുന്നത്,
ലോറല്പുഷ്പങ്ങള് മഞ്ഞ് പുരണ്ട നിറമൊക്കെയും
ചാലിച്ചൊരുക്കുന്നത്,
ഇരുളിടങ്ങളില് നിന്നും നിലാവ്
സാകൂതമെത്തി നോക്കുന്നത്
നഗരപാതകളുടെ ഓരോ തിരിവും
വിസ്മയമൊളിപ്പിച്ച് തുടുത്ത് നില്ക്കുന്നത് ...
നീ വരുകയാണ്
©philipjohn -
പ്രണയ മുദ്ര ( part one)
കവിത കത്തുന്ന
നിന്റെ വലത്തെ കഴുത്തിന്റെ ഓരം...
പിന്കഴുത്തില് മദം മുറ്റുന്ന
കാര്പാത്തിയന് ഹിമനിശ്വാസമേല്പ്പി്ച്ച്,
ആ ഓരത്ത് ഞാന്
ഇരുവിരല്പാടകലത്തില്
എന്റെ പ്രണയമുദ്ര പതിച്ചോട്ടെ..
നിന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക്
ഞാനെന്റെ ചുണ്ടുകളാഴ്ത്തട്ടെ..
പിന്ക്ഴുത്തിലാഴ്ന്നു വീഴുന്ന
ചുംബനങ്ങളിലൂടെയല്ലാതെ
നിന്റെ ആത്മാവിലെത്തുവാന്
വേറെന്തുണ്ട് വഴി..
പതിയെ നീ എന്നിലേക്ക് ചാഞ്ഞു നില്ക്കു്ക
എന്റെ നാവിന് തുമ്പിലൂടെ
എന്റെ പ്രണയ മുദ്രകളിലൂടെ
നിന്റെ സിരകളിലാകെ
എന്റെ പ്രണയരസം,ദ്രവലോഹം,
അടയാളമാഴ്ത്തി പോവുന്നതറിയുക
അവ പടര്ത്തുന്നോരഗ്നിപഥത്തില്
നിന്റെ ഉണ്മ ഉല നീട്ടിയുയരുന്നതറിയുക
അതീതമൊരാനന്ദത്തില്
നിന് മിഴി പാതിയടഞ്ഞു പോവുക
കാത്തിരിപ്പായിരുന്നുവല്ലോ സഖീ..
ഇരവുമാത്രം ചുറ്റിലും
സന്ധ്യയില്ലാത്ത,പകലില്ലാത്ത,
പുലരിയില്ലാത്ത അബോധം..
ചുറ്റിലും പ്രച്ഛന്നയായ നീ
എന്റെയാ പ്രാചീന ശിലാഗൃഹം
ചൂഴുന്ന ഹരിതഗിരികളൊക്കെയും
നിന്റെ ഉടല് മാത്രമായിരുന്നുവല്ലോ...
നിന്റെ നിമ്നോന്നതകള്...
നിന്റെ നിഗൂഡ സ്ഥലികള്..
നിന്റെ നാസിക കുടി വച്ചിരുന്ന ഹിമവാതങ്ങള്
നിന്റെ ഉത്തുംഗതകള്;
പ്രണയാതുരമായ ശിഖരങ്ങള്;
പര്വ്വതതാഗ്രത്തിലെ ചുംബന സ്ഥലികള്;
തീമൊട്ടുകള്...
ചെരുവുകളില് പൊടുന്നനെ വീഴുന്ന
കരിംപച്ച വന്യതമുറ്റിയ ഇരുളാഴങ്ങള്...
എന്നിലെ ഓരോ ജീവ കണത്തെയുമൂറ്റിയെടുക്കുന്ന
വിശപ്പുഗ്രമായ്ഗ്രസിച്ച.ചെന്നാവ്,ചെന്നായ..
എന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും ഉയിര്ത്തുെന്ന
ഗര്ഭെഗൃഹത്തിന്റെ മേലാപ്പ്...
നിന്നിലുറവപൊട്ടുന്ന വാസന്തജലപ്രവാഹങ്ങള്
ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന സ്നിഗ്ദതകള്..
അജ്ഞാത സമുദ്രങ്ങളിലേക്കു
ചിതറിയൊഴുകുന്ന,
ഞാന് നാവുതൊട്ടുരുചിച്ച കാല് വിരലുകള്
നിഗൂഡമെന് കാര്പാരത്തിയന്
പുരാതനരഹസ്യങ്ങള്.......
To be continued
©philipjohn -
vishnu_pariyanampatta
68w
Read Moreഒരു കൂട്ടം കുഞ്ഞെഴുത്തുകാരുടെ
വലിയ സ്വപ്നമാണ് വാക്കിന്റെ വയലറ്റ് പെയ്യുമ്പോൾ എന്ന കുഞ്ഞു പുസ്തകത്തിലൂടെ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടത്. പുസ്തക പ്രകാശനം 15 / 12 / 2019 ഞായറാഴ്ച
കോഴിക്കോട് സ്പോർട്സ് കൗൺസിൽ ഹാളിൽ വെച്ച് മലയാളത്തിന്റെ സ്വന്തം സംവിധായകൻ ശ്രീ ഷാജൂൺ കാര്യാൽ നിർവഹിക്കുകയുണ്ടായി.
കുഞ്ഞെഴുത്തുകാരെ അത്രമേൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന വേരുകളുടെ ആദ്യ ബുക്ക് ആയ വാക്കിന്റെ വയലറ്റ് പെയ്യുമ്പോൾ നിങ്ങളേവറിലേക്കും എത്തുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ബുക്ക് സ്വന്തമാക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ
9544069421 :- വിഷ്ണു പരിയാനംപറ്റ
ഈ നമ്പറിൽ ബന്ധപ്പെടുക.
ഈ പോസ്റ്റ് #repost ചെയ്തും, നിങ്ങളുടെ #Mirakee കൂട്ടുകാരേ മെൻഷൻ ചെയ്തും കൂടുതൽ പേരിലേക്ക് പുസ്തകം എത്തിക്കൂ.... ��
പ്ലീസ് ����
@vishnu_pariyanampattaവാക്കിന്റെ വയലറ്റ് പെയ്യുമ്പോൾ....
-
People never actually say "i hate you " .
Or act evil.
You can always feel it in their eyes, the way they look.
©devyanitomar -
vandanachitkara
64w
Why do you put up with being half-loved when you are a full soul?
©Vandana Chitkara
