Miraquill
ഓർമ്മിക്കാൻ ഒന്നുമില്ലാത്ത ദിവസങ്ങൾ എന്നൊന്നില്ല ... ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത എത്രയോ ദിവസങ്ങൾ... അതിന്റെ തുടർച്ചകൾ.... അപ്രിയ മെന്തോ സംഭവിക്കാനിരിക്കുന്നു എന്നറിയാതെ തന്നെ അതെന്നെ വിഴുങ്ങാറുണ്ട്, ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റായ്ക... ശ്വാസതടസ്സമോ, വിങ്ങലോ, ഭാരമോ, ഒക്കെയും ഉണ്ടാവാം
ന്നാലും അസുഖകരമായ മനസ്സിന് കാണുന്നതിനോടും കേൾക്കുന്നതിനോടും തോന്നുന്ന വെറുപ്പ്... അത് ഭീകരമാണ്...
മഴ പെയ്യുന്നു... കാറ്റ് വീശുന്നു... നടക്കുന്നു... ഞങ്ങൾ... എന്നിട്ടും...,
അസ്വസ്ഥമാവുന്നു.... ഒരവസാനത്തിലേക്കുള്ള പോക്ക്... അറിഞ്ഞിട്ടും യാത്ര പറയാൻ തയ്യാറാവും,
എന്തിനാണത് എന്നറിയില്ല.. പക്ഷേ... പിടിച്ചു വാങ്ങാൻ കഴിയാത്ത ചിലതൊക്കെ വിട്ടുകൊടുക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു വച്ചത് പോലെ... ഒരു രാത്രിയും പകലും എങ്ങനെയോ കടന്നുപോവുന്നു...
ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന തണുപ്പിന് ചൂട് കണ്ണീരുണ്ടാക്കാനറിയാം പിന്നെ അത് മരവിപ്പിക്കാനും, വിട്ടു കൊടുക്കരുത്
നോക്കി നിൽക്കരുത്... ആരോട് പറയാൻ...
എല്ലാരും അങ്ങനൊക്കെ യാണ്.. പറയണതൊന്നും ചെയ്യാനാവില്ല, ചിലര് രക്ഷപെടും, ചിലരങ്ങനെന്നെ ജീവിക്കും,
ഓരോ വട്ടവും ആ വിരസതയങ്ങനെ അലിഞ്ഞു ചേരുന്നതും നോക്കി...
©revathymohan
