Miraquill
ചായം തേച്ചെഴുതിയ വരികൾ
പലതും നിറം മങ്ങിയിരിക്കുന്നു..
തൂലികയാൽ മുറിവേറ്റ
അക്ഷരങ്ങൾക്ക് വിട നൽകി
പുസ്തകത്താളുകൾ മറവിയിലേക്ക്
വഴുതി വീണിരിക്കുന്നു...
ഇനിയൊരിക്കലും വർണ്ണങ്ങൾ
പ്രത്യക്ഷമായൊരു അക്ഷരങ്ങൾ
തേടി തൂലിക ചലിക്കുകയില്ല...
ചിതയിലേക്ക് വലിച്ചെറിയപ്പെട്ടിട്ടും
നിറമില്ലാത്ത അക്ഷരങ്ങൾ
എന്തിനെയോ തേടുകയാണ്..
©_athira jithin_
_athira_
��Ride on memories��
Grid View
List View
Reposts
-
_athira_
44w
-
ചിതലരിച്ച എന്നിൽ
ശേഷിക്കുന്നത് എന്താണെന്നു
അറിയുവാൻ നിൻ ചേദസ്സിന്
സാധ്യമായില്ലെങ്കിൽ
മൗനമായി ഇരുന്നുകൊള്ളുക,
ഇപ്പോഴും ദ്രവിച്ചു തീരാത്ത
എൻ ഹൃദയം, നനവ് വറ്റാത്ത ഈ
പുതുമണ്ണിൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങട്ടെ.
©_athira jithin_ -
ശരീരം നിശ്ചലമായപ്പോൾ
ആത്മാവും നിശ്ചലമായത്രെ
ഒരുപക്ഷെ ഇനിയും
സ്നേഹിക്കുന്നവരാൽ
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടത് താങ്ങുവാനുള്ള
കരുത്തതിന് നഷ്ടമായിരുന്നിരിക്കാം.
©_athira jithin_ -
എന്റെ തൂലികയിൽ
നിന്നും അടർന്നു വീഴുന്ന
അക്ഷരങ്ങൾ നിനക്കായുള്ളതാണ്.
മഷിക്കൂട്ടു നിലയ്യ്ക്കും വരെ
നിന്നിലേക്ക് പടർന്നിറങ്ങി
ഒടുവിലത് വായിക്കുമ്പോൾ
നീയറിഞ്ഞു തുടങ്ങും
ആഴ്ന്നിറങ്ങിയ അക്ഷരങ്ങളിൽ
ഞാൻ ഒളിച്ചു വച്ചത്
ചുംബനങ്ങൾ ആയിരുന്നു എന്ന്.
©_athira jithin_ -
_athira_
62w
ഞാനും നീയും എന്നതിൽ നിന്ന്
ഞാൻ മാത്രമാകുമ്പോൾ
ശേഷിക്കുന്നത് ശരീരം നിശ്ചലമായ
ആത്മാവിന്റെ ഏകാന്തതയാണ്....
കവിതയിലൂടെ നിന്നെ രചിക്കുമ്പോൾ
ഞാൻ സൃഷ്ടിക്കുന്ന വരികളിലെ
സ്വാതന്ത്ര്യമാണ് എന്റെ പ്രണയം..
ഏകാന്തതയിൽ താഴിട്ടു പൂട്ടിയ
പ്രണയത്തെ അക്ഷരങ്ങളിലൂടെ
സ്വതന്ത്രമാക്കുമ്പോൾ എന്റെ തൂലിക
നീയാകുന്നു.. നീ എന്റെ പ്രണയവും.
©_athira_ -
_athira_
68w
കൈ പിടിച്ചു നടക്കാൻ
എല്ലാർക്കും സാധിക്കും.
എന്നാൽ കൈ പിടിച്ചു
നടത്താൻ ചിലർക്കേ
സാധിക്കൂ..
©_athira_ -
_athira_
77w
വേദനകൾ മറക്കുവാൻ
ഏറ്റവും വലിയ ആയുധം
മുഖംമൂടികളാണ്.
©_athira_ -
_athira_
80w
ഏകാന്തമായി സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ
ചിന്തയെ ഉണർത്തുന്ന ചില
ഭ്രാന്തമായ ലഹരികളുണ്ട്.
ഒരു പാതയിൽ നിന്നും മറ്റൊരു
പാതയിലേക്ക് തെന്നിവീഴുന്നവ.
എന്നിൽ നിന്നും എന്നെത്തന്നെ
പറിച്ചെടുത്തു ദൂരേക്കെറിയും വിധം
ചിന്തകൾ വളരുമ്പോൾ കാലത്തിന്റെ
ഗതിയറിയാതെ പ്രപഞ്ചത്തിൽ നിന്നും
ഓടിയകലുവാൻ
കരുത്താർജിക്കുന്നു സ്വയം.
©_athirajithin_ -
_athira_
83w
കൂടെ നിൽക്കാൻ ഒരുപാട് പേരുണ്ടെങ്കിലും
നമ്മുക്കായി ശബ്ദമുയർത്താൻ ഒരാൾ
പോലുമില്ലെങ്കിൽ, തിരിച്ചറിയുക സുഹൃത്തേ..
"നീ ഒറ്റയ്ക്കാണ് " എങ്കിലും പിന്തിരിഞ്ഞോടരുത്
ഒരുപക്ഷെ... തോറ്റുപോയേക്കാം..
എന്നാൽ ആ തോൽവിയിലും ഒരുപാട്
അജ്ഞാതശക്തികൾ നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകും
അവ നൽകുന്ന കരുത്ത് സൂര്യദേവന്റെ ജ്വാലകളെക്കാൾ പ്രഭയുള്ളതായിരിക്കും.
©_athira_ -
_athira_
85w
...പോരാളി...
അവൾക്കു അറിയില്ലായിരുന്നു ആഗ്രഹിച്ചതൊക്കെ മിഥ്യ മാത്രമായിരുന്നു എന്ന്. കുന്നോളം കിനാവുകൾ കണ്ടൊടുവിൽ സങ്കടങ്ങൾ സ്വയം ഉള്ളിലൊതുക്കി അവൾ. ഒരുനാൾ തനിക്കു വന്നുചേർന്ന ഭാഗ്യത്തെ ഓർത്തു ആഹ്ലാദിച്ച അവളിൽ ഇന്ന് അനുദിനം ഹൃദയസ്പന്ദനത്തിനു പകരമായി മരണമണി മുഴങ്ങി. ഞരമ്പുകളിൽ രക്തയോട്ടം നിലയ്ക്കാൻ ദൈവത്തോട് അപേക്ഷിച്ചു. എന്നാൽ പരീക്ഷണങ്ങൾ ഏറ്റുവാങ്ങുവാനായിരുന്നു അവളുടെ വിധി. ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ ശരീരം വീർപ്പുമുട്ടി ഭ്രാന്തമായ അവസ്ഥയിലേക്ക് തന്റെ നാളുകൾ ചുരുങ്ങുക ആണെന്നവൾക്കു ബോധ്യമായി. തന്റെ ശരീരത്തെ കാർന്നു തിന്നുന്ന കാൻസർ എന്ന രോഗത്തെ ജയിക്കാൻ ഇന്നവൾക്കു ശക്തിയില്ല. ശോഷിച്ച ശരീരത്തിനും മനസ്സിനും അവളൊരു ഭാരമായിരുന്നു. സ്നേഹിച്ചവരൊക്കെയും അകന്നപ്പോൾ താനൊരു ഭാരമായി സ്വയം തോന്നി തുടങ്ങി. മരണത്തിനും ജീവിതത്തിനും ഇടയ്ക്ക് ഇനിയുമെന്തിന് ജീവിക്കണം??
ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി. ഒടുവിൽ ശരീരം നിശ്ചലമായി.
ഒരുനിമിഷം അവൾ ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു. ക്ലാസ്സ്മുറിയിൽ നിന്നും ടീച്ചർ ചോക്ക് കൊണ്ടെറിഞ്ഞു. കണ്ണുതിരുമ്മി ചുറ്റും നോക്കിയവൾ. ക്യാൻസർ ആയതുകൊണ്ട് ഒറ്റപ്പെട്ട സഹപാഠിയെ അവളോർത്തു. തന്റെ അടുത്തു വന്നിരുന്നപ്പോൾ താനവളെ ആട്ടിയോടിച്ചു. ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് മാറിയിരുന്നു. എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ നോക്കി. ഒരുനിമിഷം എന്നിൽ വന്നു ചേർന്ന അനുഭവത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചപ്പോൾ അവളിൽ എനിക്ക് അഭിമാനം തോന്നി. ഇപ്പോളും രോഗത്തെ അതിജീവിക്കുന്ന അവളാണ് പോരാളി..
©_athirajithin_
-
" To overcome fear, it was crucial to trust the darkness.
How would the efforts have recieved the desired value, if the failures had not its depths ?
And how would have love been so heavenly, if 'joy' weren't generated in the act of giving ? "
'Is the real meaning of love always in about losing something? '
" I haven't had the luxury of being loved. But I guess, atleast sometimes, if not always "
' What did you lose ? '
" Everything... except the contentment and satisfaction of bringing like-people together, even though, at the end, nothing anticipated me but hatred. "
' Where is "the joy" in here ? '
" It is in doing the right thing for others, even after knowing what fate has in store for you. " -
spiderweb
53w
Read Moreനമ്മുടെ തീരുമാനങ്ങൾ ആയിരിക്കേണം നമ്മളുടെ മുന്നോട്ടുള്ള ജീവിതം.
����❤️
By unknown writerസ്വന്തം ജീവിതത്തിന്റെ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലിരുന്നാണ് ഓരോരുത്തരും യാത്രചെയ്യേണ്ടത്.
പിൻസീറ്റിലേക്ക് മാറിയാൽ മറ്റാരെങ്കിലും വണ്ടിയോടിച്ചു അവർക്കിഷ്ടമുള്ള സ്ഥലത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകും.
Everyone has to travel in the driving seat of their own life. If they move to the backseat, someone else will lead them to their favourite place. -
vishnu_ashin
78w
Read Moreപുകച്ചുതള്ളുമീ പകച്ചുരുളുകൾ
പിടിച്ചുലച്ചൊരയിരിനാലൊതുക്കി
നിർത്തി നീ നിണം വലിച്ചുകുടിച്ച
കനത്ത രാത്രികൾ
തണുത്തതില്ല നീയൊട്ടുമേ
പറഞ്ഞു തീർത്ത വാക്കുകൾ
കനൽകെടാതുലഞ്ഞു കത്തി
ചുടു നിശ്വാസംപോലമർന്നു കത്തി.
അറുത്തെടുത്ത തണ്ടിനാൽ
മുറിഞ്ഞുപോയ താളുകൾ
ഉറച്ച മനമതിൽ
അടുക്കിവച്ചു
വരിഞ്ഞുകെട്ടി
മുഖം തുടച്ചെടുത്തു
ഭാവശൂന്യനായ്...
നിമിഷനേരങ്ങളിൽ
പാഞ്ഞടുത്തുവന്നു കടിച്ചുകീറി
കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞ പകൽക്കിനാവുകൾ
തനിച്ചു നിർത്തി.
ഇനിയും മിഴിനീരുപോലുമൊരുനേരമെങ്കിലും
ജ്വലിച്ചില്ലയെങ്കിൽ
പകയെ പഴിപറയരുത്.
വിള തിന്നും വളർന്നില്ല
പകപോൽ ശരീരവും
പിന്നെ പകൽപോലുള്ളവും
പ്രകാശപൂരിതമായില്ല
പിന്നെ മനുഷ്യനുമായില്ല...
©vishnu_ashin
#malayalamകുടിപ്പക
©vishnu_ashin -
_ottathuruth_
48w
നഷ്ടപ്പെടൽ
ആഹ്ലാദമോ ദുഖമോ അതിരുവിടുമ്പോൾ
നിങ്ങൾ നിങ്ങളേയല്ലാതാകുന്ന നേരങ്ങളുണ്ട്.
അങ്ങനെ ഏതൊക്കെയോ നിമിഷങ്ങളിൽ, നിങ്ങൾക്ക് യഥാർത്ഥ നിങ്ങളെ നഷ്ടപ്പെട്ടേക്കാം.
കളഞ്ഞുപോയ നിങ്ങളെ
കണ്ടെത്തേണ്ടതും,തിരികെ വിളിക്കേണ്ടതും
നിങ്ങൾ തന്നെയാണ്.
©_ottathuruth_ -
കടലിൽ പ്രണയം നിറയുന്നു
കരയിൽ അവ വറ്റിയൊടുങ്ങുന്നു
©pen_without_ink -
s_m_a_basi
50w
Read MoreThe desire to dream a lot has never made me fall asleep, but in my sleep I have extra dreams
.
©s_m_a_basi
-
akshay_pangottil
43w
പല മനുഷ്യരും
തളരുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ
അവരുടെ അവസാനത്ത
വിശ്വാസവും പ്രതീക്ഷയും
നഷ്ട്ടപ്പെടുന്നതിന്റെ
പേരായി നമ്മുക്ക്
മരണത്തെ വിളിക്കാം...
©akshay_pangottil -
My
Heart is empty,
Mind is freaky,
Talk is crazy,
Walk is lazy,
Life is tricky..
©oru_btech_braanthan -
mithumarkose
46w
Quill
In the calmness of night,
under the shimmering light,
the lustrous steel
pierced through the tissue,
ascending the scarlet elixir
along the metallic vein.
Revived and rejuvenated,
my quill waited for conception.
Bewildered and lost,
I set out to find a host.
To drain the essence,
and keep me in sense.
Yet, all I found was trite,
and the rosy ink clotted.
I submerged into the cold,
to fill my papyrus with life,
While trying to reach infinity,
I drowned in the pool of insanity.
Mithu Markose | 19-09-2021
©mithumarkose -
❤️��
വെട്ടിമാറ്റാനാകാതെ
ദിനവുമെന്നിൽ തളിർത്തു
വളർന്നെന്നെ ചുറ്റിവരിയുന്ന
നിൻ ഓർമ്മതൻ വള്ളിപ്പടർപ്പുകൾ.
രാവിൻയാമങ്ങളിൽ മഞ്ഞടർന്നു
നനവാർന്നു വിടരുന്ന ചെമ്പക
പൂവിൻ്റെ മണവും പേറിയങ്ങനെ,
വീശുന്ന കാറ്റിലുണങ്ങതെ
വിങ്ങുമാമുറിവിലമർന്നൊഴുകും
ചുടു ചോരകിനിയുന്ന നീയാമോർമ്മകൾ.
©ormakal
